Wie heeft het op onze lonen gemunt? | |||
Geschreven door | op dinsdag, 17 oktober 2006
Donkere wolken trekken samen boven de lonen van de werkende mensen. Maar hoe zit het nu eigenlijk echt met die zogenaamde 'ontsporing van de lonen', voor sommigen de bron van alle kwaad? Wat is echt in het geding voor de heersende elite? Welk antwoord moeten we formuleren? We publiceren hier het eerste deel van een reeks artikelen over de kwestie van de lonen. In november 2005 trok de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB) aan de alarmbel, met een stelling die we al vaker hadden gehoord: de concurrentiekracht van de Belgische economie zou bedreigd zijn door een ernstige 'ontsporing van de lonen'. In december 2005 nam de Nationale bank het initiatief over. In zijn oproep voor een 'competitiviteitspact' verklaart de big boss van deze eerbiedwaardige en bestofte instelling, de 'socialist' Guy Quaden, in alle ernst: "We moeten de lonen in toom houden, niet om de patroons te plezieren, maar om jobs te creëren"… Een toch wel zeer orwelliaanse formulering, die exact het tegengestelde zegt van wat de man eigenlijk bedoelt… Ontsporing zei u? Sinds maanden haast een hele cohorte economisten, politici en andere scherpzinnige journalisten zich om ons te confronteren met de harde cijfers: in vergelijking met de gemiddelde stijging bij onze 'buurlanden en onmiddellijke concurrenten' zouden de loonontsporing in België in 2005-2006 2,2 % bedragen. Slechter nog, uitgespreid over meerdere jaren zou de 'loonhandicap' volgens sommigen van de grootte-orde van 8 tot 10 % zijn. Deze te hoge loonkost wordt beschouwd als het blok aan het been van de competitiviteit van 'onze' bedrijven, wat zich vertaalt in het verlies van afzetmarkten. En wie verlies van markten zegt, zegt faillissementen en jobverlies, QED! Tussen de regels lezen we dus in deze 'verklaring' dat het de loonniveaus (en dus de loontrekken-den) zijn die verantwoorde-lijk zouden zijn voor de werkloosheid en die onze koene kapitalisten zouden ‘belemmeren’ in hun filantropische zoektocht naar buitenlandse markten… Volgens de stemmingmakers over de 'ontsporing van de lonen' voorzag de norm van het IPA voor 2005-2006 een loonstijging van +4,5 % (3,3 % voor de inflatie en 1,2 % buiten de index), d.w.z. een loonontwikkeling die een pak lager ligt dan die voorzien in december 2004 voor onze buurlanden (5,3 %), aangezien ze voor het eerst een inhaalmanoeuvre inzette voor 'vroegere afwijkingen'. Welnu, de voorziene indexering voor 2005-2006 zou niet 3,3 % bedragen, maar wel 4,3 %, en de gemiddelde stijging van de lonen in de buurlanden zou 3,1 % bedragen en niet 5,3 % zoals voorzien. Twee elementen worden vaak naar voren gehaald om dit onevenwicht en de daaruit voortvloeiende 'ontsporing' te verklaren:
Merk tussen haakjes op dat in geen van beide gevallen de loontrekkenden verantwoordelijkheid dragen, evenmin als ze verantwoordelijk zouden zijn voor de cyclische crisissen van het kapitalisme, aangezien ze geen enkele effectieve beslissingsmacht hebben in dit systeem waaraan ze onderworpen zijn, maar dat ze niet controleren. Integendeel, het zijn de Duitse en internationale collega's van het Belgische patronaat - en hun respectievelijke regeringsvrienden - die de stijging van de petroleumprijzen en de daling van de lonen in Duitsland op hun rekening mogen schrijven. Het VBO op zijn beurt gebruikte schaamteloos de stijging van de petroleumprijzen als argument om de indexering van de lonen in vraag te stellen terwijl de energiesector recordwinsten laat optekenen! Te relativeren… Maar los nog van die fundamentele beschouwingen moet ook de reële impact van de Duitse loonbevriezing en van de gestegen petroleumprijzen op de competitiviteit van de bedrijven en voor de Belgische economie in het algemeen gerelativeerd worden, behalve dan voor de portefeuille van de huishoudens. Merk tussendoor op dat zij die de Belgische 'loonontspo-ring' vergelijken met de Duitse 'concurrentie' volslagen blind lijken als het erom gaat vast te stellen dat deze 'handicap' België geenszins verhindert in 2006 een groei (+ 2,4 %) op te tekenen die tweemaal zo sterk is als in Duitsland (+1,2 %). (1) "La Capitale", 13 maart 2006. (2) http://epp.eurostat.cec.eu.int (3) " De economische gevolgen van de petroleumschok op de Belgische economie”. Federaal Planbureau, Working paper, januari 2006 (4) Idem
|
Sociaal-Syndicaal :
11-09-2013 | Democratie tekort: 13 september actie bij de extra gemeenter ... |
Ataulfo Riera :