Agenda

Geen geplande activiteiten.

Populair

2000 Manifestanten tegen kernenergie in Brussel: een mooi begin van een nieuwe beweging? PDF Print Email
Geschreven door Thomas Weyts op dinsdag, 26 april 2011

Op zondag 24 april betoogden 2000 mensen onder een stralende lentezon in Brussel tegen kernenergie. Aanleiding van de manifestatie was de recente kernramp in Fukushima en de 25e verjaardag van de ramp in Tchernobyl. Een succes, zeker op een paaszondag met weer waarop het eerder de moment was om in de tuin te luieren of aan het strand verkoeling te zoeken.    De manifestatie was er gekomen op initiatief van  Klimaat en Sociale rechtvaardigheid en Friends of the Earth, en kreeg de steun van heel wat organisaties. Onder de aanwezigen opvallende delegaties van een reeks ecologische organisaties (Friends of the Earth, IEW,…), radicaal links (SAP-LCR, PVDA, LSP,…), dat gezamenlijk achter de grote spandoek van Klimaat en Sociale rechtvaardigheid opstapte, opvallende groepen van Groen en Ecolo,… Helaas lieten de vakbonden en – tamelijk onwaarschijnlijk eigenlijk- de grote milieuverenigingen het afweten. Zij hebben het blijkbaar erg moeilijk om te breken met een strategie die vooral op lobby-werk gericht lijkt. Hieronder kan je de speech lezen die onze kameraad Daniel Tanuro hield aan het slot van de manifestatie. We publiceren ook een uitgebreide fotoreportage.

Speech van Daniel Tanuro op de slotmeeting van de nationale betoging tegen kernenergie. Beste vrienden en vriendinnen, 

Bedankt voor jullie aanwezigheid op deze manifestatie.

Vijfentwintig jaar geleden leerde de ganse wereld deze naam uit te spreken: Tchernobyl. Op die 26e april was het mooi weer, iedereen zat buiten om van de zon te genieten. De autoriteiten hadden immers bevestigd dat de radioactieve wolk aan de grenzen halt zou houden. Het aantal slachtoffers is nooit exact bekend geworden, maar het draait ongetwijfeld rond de 500.000. 

Vijfentwintig jaar later leert de ganse wereld deze naam uit te spreken: Fukushima. Het meest technologisch ontwikkelde land ter wereld kent op haar beurt een nucleaire ramp van grote omvang. De tweede in haar geschiedenis, want we mogen Hiroshima en Nagasaki niet vergeten.

Net zoals indertijd met Tchernobyl stellen de regeringen ons gerust: lage radioactieve doses, dat is niet erg, een paar duizend liters radioactief water dat in de Pacifische Oceaan wordt gedumpt, dat is niet erg, plutonium dat vrijkomt in de natuur omdat een MOX-reactor gesmolten is, dat is niet zo erg. Net zoals indertijd met Tchernobyl, zal de balans bestaan uit tienduizenden misvormde kinderen en mensen die vroegtijdig aan kanker overlijden... 

Net zoals met Tchernobyl zal een zone van dertig kilometer of meer in de omtrek onbewoonbaar worden en eeuwenlang ongeschikt worden voor elke menselijke activiteit. Misschien zelfs voor duizenden jaren: plutonium doet er immers 240.000 jaar over om zo goed als volledig uit het milieu te verdwijnen. Indien de Neanderthaler in staat zou geweest zijn om MOX-centrales te bouwen, zouden er vandaag nog mensen kanker oplopen tengevolge van dit onverantwoord gedrag.

Net zoals met Tchernobyl vertelt men ons: «dit is een ongeluk dat te wijten is aan buitengewone omstandigheden, we trekken er lessen uit om onze centrales nog veiliger te maken». We aanvaarden deze uitleg niet meer. De waarschijnlijkheid van een ongeluk kan nooit tot nul worden teruggebracht. Niemand kan garanderen dat de klimaatverandering geen overstroming kan teweegbrengen die tot een kernramp in Doel kan leiden. In dat geval moeten meer dan een miljoen mensen worden geevacueerd, Antwerpen zal eeuwenlang onbewoonbaar worden. Niemand kan een aardbeving met kracht 7 uitsluiten die tot een kernramp in Tihange leidt. In dat geval moeten meer dan 300.000 mensen worden geevacueerd. Niemand kan uitsluiten dat een lijnvliegtuig crasht tegen een reactor in Chooz.

Zoveel dingen kunnen er toe leiden dat de splijtingsreactie uit de hand loopt, en uitloopt op een drama zoals dat van Fukushima, bij ons of elders. Dat risico is onaanvaardbaar.

Wij zijn geschandaliseerd als we Yves Leterme horen verklaren dat we de kernenergie nog nodig hebben. Het is onaanvaardbaar dat een Eerste Minister van een regering van lopende zaken zich zo uitspreekt tegen een wet op de kernuitstap die door een grote meerderheid in het parlement werd gestemd.

Wij eisen dat deze wet uit 2003 wordt gerespecteerd en toegepast. De drie oudste reactoren moeten sluiten in 2015.Ze dekken nauwelijks 10% van de energiebehoefte. Hun sluiting kan gemakkelijk worden gecompenseerd door het verhogen van de energie-efficiëntie en het verlagen van de elektriciteitsconsumptie.

De andere reactoren moeten sluiten voor 2025. Er zijn andere manieren om elektriciteit te produceren. Bovendien is het niet nodig om steeds maar de hoeveelheid geproduceerde elektriciteit te blijven verhogen. Het is meer dan tijd om te brgrijpen dat de oneindige materiële groei onmogelijk is in een eindige wereld.

Het is duidelijk dat de kernuitstap moet geplaatst worden binnen het breder kader van de energiepolitiek die we willen en de strijd tegen de klimaatverandering. Wij weigeren te kiezen tussen de pest van de kernenergie en de cholera van de opwarming van de aarde. Kernenergie is geen manier om energie te produceren zonder dat er fossiele brandstoffen worden verbruikt. Wij  eisen een ecologisch verantwoorde en sociaal rechtvaardige overgang naar een economie zonder fossiele brandstoffen en zonder kernenergie. Laat ons de grondstoffen, het werk en de inkomens herverdelen. 

Het is niet aan ons om deze overgang te betalen. Het is niet aan de werkende mannen en vrouwen, aan de sociale uitkeringstrekkers, aan de mensen zonder papieren, de jongeren,... om de noodzakelijke investeringen te betalen. De factuur moet gepresenteerd worrden aan de energielobbies, aan de monopolisten van de petroleum-, steenkool-, gas- en kernenergiesectoren. Zij zijn verantwoordelijk voor de verspilling! Zij hebben de middelen om te betalen: de nucleaire rente van Electrabel loopt op tot meer dan twee miljard euro, terwijl datzelfde bedrijf slechts 0,04% belastingen betaalt. De nucleaire sector in ons land ontving al voor 150 miljoen euro subsidies (zonder de subsidies van de Franse staat mee te rekenen, die in de miljarden lopen.). Dit schandaal moet stoppen! 

Beste vrienden en vriendinnen,

Twee eeuwen geleden schreef een slecht gekende filosoof dat er een dag zou komen waarop het privé-bezit van de natuurlijke rijkdommen even absurd en onaanvaardbaar zou blijken voor de mensheid als het privé-bezit van een menselijk wezen door een ander, anders gezegd, slavernij. Deze dag is nakend. Het privé-bezit van energiebronnen is inderdaad absurd en onaanvaardbaar. Energie is ons aller gemeenschappelijk goed. Het is hoogstnodig om, allen samen, het gevecht aan te gaan om de energievoorziening aan de privé-sector, en zo aan de winstlogica, te ontrekken.

Bedankt voor jullie aandacht, de strijd gaat voort!

Daniel Tanuro

Voor «Klimaat en Sociale Rechtvaardigheid»

Zondag 24/04/2011

Foto's : Vincent Goderris en Louis Verheyden

Naar boven