De dood van Hrant Dink, die zijn leven lang heeft gestreden voor een wereld zonder uitbuiting en onderdrukking, betekent een verlies voor de hele mensheid. Dink was ook een grote intellectueel. Hij was zich bewust van de enorme tragedie die het Armeense volk had moeten doorstaan, maar had ook oog voor de getraumatiseerde toestand van het Turkse volk. Zijn doel bestond erin om iedereen die op het grondgebied van dit land woont moed te geven om de confrontatie met de geschiedenis aan te durven gaan. 

De kogels die afgevuurd werden op Hrant Dink, waren evenzeer gericht tegen de mogelijkheid om vreedzaam samen te leven in een vrij en democratisch land. Een Turkije zonder Hrant Dink is armer en kouder. Niemand kan nog in eer en geweten op dit grondgebied wonen zonder de verdediging op te nemen van de waarden waar Dink voor stond en zonder zijn strijd voort te zetten. 

Niet enkel de moordenaars die de trekker overhaalden dragen een verantwoordelijkheid in de moord op Hrant Dink. De mensen die elke poging om tot een debat te komen over de deportatie van de Armeniërs hebben afgedaan als « verraad aan de natie », zij die hun links discours bevuild hebben met racistische en nationalistische hysterie, zij die bijgedragen hebben tot de onverdraagzaamheid en de lynchcultuur... zij dragen allen evenzeer een verantwoordelijkheid in deze moord.  

Zij die vandaag de « uitzetting van zeventigduizend Armeniërs die in Turkije een job zoeken » voorstellen als een legitiem politiek plan, zij die officieel democratische waarden omarmen maar tegelijkertijd zich bedienen van artikel 301 van de strafwet tegen alle opposanten en dwarsliggers, zij die mensen die de historische waarheid aan de weet willen komen, afdoen als « provocateurs » en « verraders »... zij hebben in ieder geval geen enkele preventieve maatregel genomen om deze moord te voorkomen. En dit terwijl Hrant herhaaldelijk liet weten dat hij met de dood bedreigd werd. 

Na deze moordpartij verklaren dat de kogels tegen Hrant Dink eigenlijk gericht waren tegen « gans het Turkse volk » is een beetje te makkelijk om je eigen verantwoordelijkheid te verdoezelen. In de plaats daarvan zouden zij die dit beweren, beter te rade gaan bij hun eigen geweten –mocht er nog iets van resten- en nadenken over de eigen verantwoordelijkheid. Als er niets meer van rest, zouden ze beter zwijgen. 

Wij zijn allemaal Hrant Dink, Wij zijn allemaal Armeniërs

Hayri Kozanoğlu, Voorzitter ÖDP, 20 januari 2007