Social/Non-Profit: hoe verder na de betoging van 9 juni? PDF Print Email
Geschreven door Jean-Marie Piersotte op zondag, 19 juni 2011

Na de — qua opkomst opnieuw behoorlijk succesvolle — manifestatie van de verschillende geledingen van de Social/Non-Profit is het tijd voor een eerste balans van de beweging. Je kan een beschouwing lezen van Jean-Marie Piersotte, voormalig nationaal secretaris van de CNE (Franstalige LBC), en jarenlang verantwoordelijke voor de Non-Profit. We geven ook een verslag van de bijeenkomst die een reeks ondertekenaars van de Oproep tot sociaal verzet, hoofdzakelijk mensen werkzaam in de sector, na de betoging organiseerden. Het werd een boeiende bijeenkomst, waarop zeker een vervolg komt.

De sociale zekerheid is van ons! Een kritische beschouwing over de eisen van de Social/Non-Profit 

Wanneer men praat over de herfinanciering in de Non-Profit, veronderstelt dit dat het geld  voor 100% van de staat komt. Anders gezegd, het zijn dus de belastingbetalers, het volk dus, die eens te meer moeten tussenkomen om aan alle eisen van de sector te voldoen. Niettemin zijn er een hele hoop bloedzuigers bij de zelfstandigen of bij de zeer grote bedrijven die leven van onze Sociale Zekerheid en van onze belastingen. Paradoxaal genoeg leven de voorzangers van het economisch liberalisme van de solidariteit van het geheel van de werknemers in dit land. De multinationals die farmaceutische producten en hun afgeleide producten produceren verdienen miljarden en miljarden Euro’s waarvan het merendeel aan de aandeelhouders wordt doorgeschoven. Hetzelfde bij de multinationals die medische uitrusting (scanners, bouwers van ziekenhuizen, opvangtehuizen voor ouderen…) maken. Toen ik nog verantwoordelijk was voor de Non-Profit, gaven de statistieken van de RSZ aan dat 52% van het budget en de uitgaven van het RIZIV (ziekteverzekering) te wijten zijn aan medische honoraria. Met de overschot moest men al de rest laten functioneren (zieken een uitkering geven, de ziekenhuizen laten werken, enz., enz…). Aangezien er een gebrek aan geld is, waarom wil men dan dat de werknemers voor de zoveelste keer in hun zakken moeten tasten? Men moet durven aanstippen wie de echte verantwoordelijken zijn, daar waar ze zitten. Er zijn ganse medische sectoren die een bron zijn van overvloedige winsten, het zijn “geldmachientjes”, echte melkkoeien. Hoeveel onderzoeken van allerlei slag worden er niet nutteloos uitgevoerd waarbij het geld in de zakken van de een of andere verdwijnt???

Er zijn minder en minder verpleegkundigen die nog aan het bed van de patiënt staan en meer in het bijzonder in de ziekenhuizen. Zij ontvluchten de zeer slechte werkomstandigheden. In 1983 werd er door mijn vakbondsorganisatie een enquête gehouden die aan het licht bracht dat het wel degelijk de schoenmaker is die de slechtste schoenen aanheeft. Na een jaar studiewerk hebben wij niet minder dan 176 kwalitatieve eisen opgesteld, waaraan zou moeten worden voldaan om aan de sector zijn menselijkheid terug te geven, zowel voor het personeel als voor de patiënten. Buiten enkele financiële eisen blijft de eisenbundel nog steeds actueel. De tijden veranderen ,zegt men, maar het systeem blijft overeind. Een systeem dat van de gezondheidszorg een heerlijke markt heeft gemaakt waarbij het welzijn van de mens niet meer is dan een voorwendsel , een camouflage, om nog maar eens rijkdom te vergaren op de al zeer belaste rug van de werknemers. We moeten ons instrument voor de solidariteit terug in eigen handen nemen, namelijk de sociale zekerheid.

Jean-Marie Piersotte


Van 'Witte Woede' naar carnaval? Niet langer met ons!

Door een groep ondertekenaars van de Oproep tot sociaal verzet

Na afloop van de optocht van de Non/Social Profit -Non-Marchand op donderdag 9 juni kwamen een groep ondertekenaars van de oproep voor 'Sociaal Verzet' in de gebouwen van het Jubelpark samen om met elkaar te discussiëren. Militanten van BBTK-SETCA, LBC en CNE gingen met elkaar in gesprek over de inzet van de oproep, over de betoging van 9 juni en hoe er verder kan gewerkt worden met de oproep.

De kernboodschap (de 3 punten) van de oproep werd nog eens benadrukt en getoetst aan de betoging van in de voormiddag.

Iedereen rond de tafel was het roerend eens over het feit dat het de verkeerde kant opgaat met de manifestaties van de "Witte Woede". Meer nog , er werd een volledig negatief bilan gemaakt, ondanks de grote opkomst, omdat we vaststellen dat er van die "woede" niets meer overblijft maar dat de vakbondsverantwoordelijken van de sector er een carnavalstoet van aan het maken zijn.

Er wordt enkel nog van A naar B gewandeld, met de discobar op kop -vroeger was het nog een fanfare-, zonder enig perspectief om de acties verder te zetten. Er is een totaal gebrek aan een duidelijke richting, ordewoorden ontbreken, het ontbreekt aan een actieplan, er wordt geen analyse meer gemaakt. Als het maar plezant is.

Op 9 juni slaagde men erin om langs geen enkel ministerie te gaan waar men zijn of haar "woede" kon uiten. Iedereen werd braaf naar het eindpunt geloodst waar men zich eerder op een festivalweide waande dan op een betoging.

Zelfs een actie tegen de Europese instellingen of een of andere multinational die de sector pluimt zat er niet in. Alhoewel Brussel bulkt van potentiële actiedoelen.

Men maakt er een “feest” van alhoewel er verdomd niets te vieren valt! De sector die volledig door de Sociale zekerheid wordt gefinancierd wordt langs alle kanten gepluimd. Geen kat op het podium die daar over spreekt.

Men verzwijgt zelfs dat 52% van het budget naar de honoraria van zelfstandigen gaat (bv. artsen), dat de farmaceutische industrie ons kaalplukt, dat de sector van de medische apparatuur gigantische winsten genereert,...

Men roept op het podium dat we 'de druk op de ketel moeten houden'. Welke druk en op welke ketel wordt er niet bij gezegd.
Op deze manier dienen de manifestaties van de sector enkel nog als een ventiel waar wat stoom wordt afgelaten.

Hiermee gaan wij niet langer akkoord. We moeten terug naar een 'Witte Woede' want vele militanten, net als wij, zijn niet langer akkoord met de makke lijn die nu wordt gevolgd.
Alle millitanten, op welk niveau ook, moeten dit aanklagen op vergaderingen en pleiten voor een echte “Witte Woede” mèt inhoud.

Ondertekenaars oproep ‘Sociaal Verzet-Non/Social Profit’

Je kan de Oproep tot sociaal verzet ondertekenen op www.sociaalverzet.be

Naar boven