Agenda

Geen geplande activiteiten.

Populair

Simon De Graeve: de kracht van een engagement PDF Print Email
Geschreven door M. Lievens op maandag, 17 november 2008

Op zaterdag 15 november overleed onze kameraad Simon De Graeve op 25-jarige leeftijd na een slepende ziekte. Simon was een bijzondere kerel, zoals je er maar weinig tegenkomt. Toen hij een drietal jaar geleden contact opnam om lid te worden van de SAP, beschikte hij al over een opmerkelijke marxistische cultuur. Zijn politieke en intellectuele bagage verwierf hij nagenoeg volledig via zelfstudie. Hij had talloze teksten van onder andere Mandel gelezen via het internet.

 

Simon combineerde een scherpe geest met bijzonder sterke morele drijfveren. Zijn oprechte verontwaardiging over de toestand van de wereld, de toenemende sociale ongelijkheid of de milieucatastrofen was aanstekelijk voor andere kameraden. Dankzij de bijzondere inspanningen en de liefdevolle zorgen van zijn familie kon hij met zijn automatische rolstoel toch op regelmatige basis deelnemen aan vergaderingen en activiteiten in Gent en zelfs in Brussel. Tijdens zijn opname deed hij in het ziekenhuis af en toe een ronde om onder patiënten en personeel politieke pamfletten te verspreiden. Hij schreef ook enkele goed gesmaakte stukken voor Rood.

Een acute opstoot van zijn ziekte een goed jaar geleden kluisterde hem echter aan zijn bed. Ondanks de moeilijke situatie waarin hij verkeerde, bleven zijn moed en optimisme opmerkelijk. Tijdens onze regelmatige bezoeken begon hij het gesprek steeds met een discussie over de wereldsituatie, vervolgens de Belgische politieke en sociale situatie, om te eindigen met de mogelijkheden voor de linkerzijde en de opbouw van de organisatie waarin hij zijn hoop had gevestigd, de SAP. Voortdurend speurde hij naar kiemen van verzet en protest tegen de huidige toestanden. Hij zag in de financiële crisis nog mogelijkheden om bressen te slaan in de dominante ideologie. Hij trachtte ook nauwgezet de pogingen op te volgen om tot linkse eenheid te komen, o.a. rond CAP. Vanuit zijn ziektebed stuurde hij ons regelmatig mails met zijn analyse van de toestand en trachtte zo deel te nemen aan de discussies. De lengte van zijn geschreven bijdragen was des te opmerkelijker gezien Simons erg beperkte bewegingsmogelijkheden.

 

Zijn socialistisch engagement gaf hem veel moed en kracht om door te zetten. In die zin was hij een voorbeeld voor elk van ons. Soms was hij het die ons moed inpraatte, in plaats van omgekeerd. Op die manier ontstond een vriendschap zoals die enkel mogelijk is ‘onder kameraden’, die zich voor dezelfde zaak engageren.

Simons vurigste wens is dat zijn engagement door anderen zou worden voortgezet. Dat zullen we doen, met dubbele kracht. Dat is het mooiste eerbetoon dat we aan deze bijzondere militant en kameraad kunnen betonen.

M. Lievens   

 

Simon schreef ook gedichten. Sommige daarvan zijn erg persoonlijk en drukken zijn frustratie of wanhoop uit over de situatie van hemzelf of de wereld, sommigen zijn politieke aanklachten. Hieronder één van zijn meer politieke gedichten.  

 

Waar eens Tweestromenland lag

Waar eens Tweestromenland lag

Bloeide de beschaving

In het schijnsel van de zonovergoten

Golvende gouden korenvelden

Daar in de vallei van Tigris en Eufraat

Waar eens Tweestromenland lag

Kringelen zware zwarte rookpluimen

Gouden koren verdwenen, zwart goud verschenen

Opgeboord door sluwe vossen en aasgieren

Loerend naar de weerloze, bijna verscheurde prooi

Daar, waar eens Tweestromenland lag

 

 

  

Naar boven