Agenda

Geen geplande activiteiten.

Populair

Een "SI" in mineur - Referendum over de Europese grondwet in Spanje PDF Print Email
Geschreven door Sébastien Brulez op woensdag, 09 maart 2005
Op zondag 20 februari konden de Spanjaarden als eersten hun mening geven over het voorstel voor een Europese Grondwet. De ja-stemmen haalden het met 76,5 % maar niet minder dan 57 % van de mensen kwam niet opdagen. Rood had een interview met Esther Vivas, lid van Revolta Global, de Catalaanse tak van de Spaanse afdeling van de Vierde Internationale, Espacio Alternativo.

Slechts 42,5 % van de stemgerechtigden kwamen opdagen. Sinds 1977 is de deelname aan een stemming nooit zo laag geweest in Spanje… Dat weerspiegelt duidelijk de grondige desinteresse van veel burgers voor dit Europa dat men hen wil opdringen. De ja-stemmen haalden het met 76,5 %, maar de 17,5 % neen-stemmen vertegenwoordigen toch twee miljoen mensen, zonder de 6 % blanco stemmen te rekenen. Dat is op zich niet zo'n slecht resultaat, zeker in een context waarin de grote partijen en syndicale federaties opriepen om 'ja' te stemmen en waarin de campagne voor een 'neen' gevoerd werd met de wind van voor. 

Wat denken jullie van de houding van de media gedurende deze campagne ?

De pers liet het standpunt tegen de grondwet volledig links liggen. Over onze betogingen en mobilisaties was nauwelijks iets te horen of te zien, buiten enkele regeltjes in de ochtendkrant. Heel vaak werd de informatie, zoals het aantal deelnemers, fel verdraaid. 

Ook de staat voerde campagne voor een 'ja', met het geld van de gemeenschap. Kan men zeggen dat de bevolking betaald heeft voor haar eigen mediatieke intoxicatie?

Het geld van de burgers werd inderdaad gebruikt voor een eenzijdige campagne, terwijl de campagne van de staat normaal neutraal en objectief zou moeten zijn. De slogan van de regering was: "Los Primeros Con Europa". De ERC (centrum-linkse nationalisten, nvdr) en andere bewegingen dienden klacht in bij de Junta Electoral Central (dit is het verkiezingstribunaal, nvdr) omwille van deze illegale campagne. Ze kregen gedeeltelijk gelijk en de slogan moest ingetrokken worden. Desondanks bleef de regering propaganda voeren met bekende personen, acteurs of voetballers die de verdiensten van de Constitutie in de verf moesten zetten. Het was een werkelijk demagogische campagne gebaseerd op heel generalistische slogans. De regering heeft de burgers nooit uitgelegd wat de echte inhoud van de Grondwet is. 

Wat zijn de argumenten die jullie naar voor brengen tegen de Grondwet ?

Wij verzetten ons tegen deze constitutie omdat ze teveel gewicht geeft aan de neoliberale politiek. Ze sluit Europa op in een militaristisch keurslijf, onderworpen aan de NAVO en aan de VS. Ze bevestigt ook de opbouw van fort Europa waar immigranten beschouwd worden als tweederangsburgers. Wat de sociale kwestie betreft, zien we een enorme achteruitgang op verschillende domeinen. De logica ervan zal onvermijdelijk leiden tot de privatisering van de openbare diensten, naar meer delokaliseringen. Daarenboven werd de Grondwet niet uitgewerkt volgens een democratisch constitutioneel proces. Er was geen enkel maatschappelijk debat. 

Wat denken jullie van het 'kritisch ja' van de sociaal-democratie en van bepaalde vakbonden ?

Door haar vorm en de ideeën die ze inhoudt, laat de grondwet geen plaats voor een 'kritisch ja'. De bureaucratie van de grote vakbonden speelt zoals zo vaak het spel van de patroons mee door in te stemmen met het grondwettelijk verdrag. Opnieuw weigert ze de strijd voor de rechten van de arbeiders te voeren. Die positie van de syndicale bureaucraten wordt aan de basis zelf veel minder gedeeld. Als je binnen de optiek van het respect voor de arbeidsrechten blijft denken, is het onmogelijk voor een 'ja' te pleiten, hoe kritisch dit 'ja' ook is. 

Werd de campagne voor een 'neen' op een eengemaakte wijze gevoerd?

Het belangrijkste platform, waar wij deel van uitmaken, groepeert EuiA (een linkse hergroepering waarin de vroegere communistische partij een belangrijke rol speelt, nvdr), ERC, naast talrijke sociale bewegingen, zoals feministische groepen, lokale platforms enzovoort. Ook de buitenparlementaire linkerzijde, linkse groepen die naar onafhankelijkheid streven, kleine vakbonden en bepaalde partijen die vertegenwoordigd zijn in het parlement maar zich tegen de grondwet hebben gekeerd, zoals IC-Verds (de Catalaanse groenen, nvdr) bijvoorbeeld. Daarnaast werd een andere campagne opgezet door de gematigde nationalisten en de culturele sector. Attac deed een eigen campagne en de libertaire of anarchistische groepen pleitten voor onthouding.

Binnen het platform organiseerden we debatten, betogingen enzovoort. We hebben ook inspanningen gedaan om zoveel mogelijk lokale inititatieven voor een 'neen' te ondersteunen. In vergelijking met vroegere campagnes, heeft de linkerzijde een belangrijkere rol kunnen spelen.

Naar boven