Agenda

Geen geplande activiteiten.

Populair

Anke Hintjens: "Toegankelijke basisvoorzieningen is ons uitgangspunt" PDF Print Email
Geschreven door Fréderic L. op zaterdag, 13 januari 2007

Anke Hintjens was jarenlang woordvoerster van de holebi-beweging en werkt vandaag bij Oxfam-Wereldwinkels. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 stond ze als onafhankelijke kandidate op de Gentse SP.A-lijst en lanceerde ze het verzoekschrift 'een gedurfd plan voor betaalbaar wonen'. Rood ging polshoogte nemen.

"Ik heb meegedaan aan de verkiezingen omdat ik een politieke vertaling zocht voor mijn acties en aandacht wou vragen voor de dingen die ik belangrijk vind. Ik heb zeer lang getwijfeld of ik kandidaat zou zijn op de SP.A-lijst, maar het leek me een instrument om weerklank te geven aan bepaalde punten. Met een ploeg vrienden en vriendinnen gingen we aan de slag. Toegankelijke betaalbare basisvoorzieningen voor iedereen was ons uitgangspunt. In gesprekken met mensen op straat kwamen we ook snel te weten dat huisvesting vandaag een groot sociaal probleem is. Men beseft soms niet zo goed welk sociaal probleem aan het ontstaan is. Het signaal die de verantwoordelijken in Gent gaven, was dat ze wel iets wilden doen, maar dat ze geblokkeerd werden op Vlaams niveau. Ze hebben gedeeltelijk gelijk. Sociale woningen kunnen een deel van de oplossing bieden en daar blokkeert het. Als je politici wilt aanspreken, moet je ze ook wijzen op hun verantwoordelijkheid. Als er inderdaad iets schort op Vlaams niveau dan zou het geen probleem moeten zijn voor lokale politici zich achter dit verzoekschrift te scharen, maar als je echt druk wilt zetten, moet je ook gewone mensen kunnen mobiliseren."

"We zijn begonnen in de Brugse Poort aan de supermarkt. De reacties waren boeiend. De meeste mensen herkennen direct het probleem. Soms krijg je kritiek dat de verkeerde mensen in de sociale woningen zitten, maar het is natuurlijk de financiering waar het schort waardoor sociale huisvestingsmaatschappijen bijna verplicht worden mensen met een beter inkomen te huisvesten om financieel geen te grote putten te krijgen. Een kritiek uit de woonsector is dat we de privé-markt te weinig belichten. Het klopt dat we daar met het verzoekschrift niet voor gekozen hebben. Een politieke consensus over de privé-markt bestaat niet. Maar rond sociaal wonen zitten de meeste partijen daarentegen wel op dezelfde lijn. Waarom er dan niks gebeurt is dan de vraag. Wij willen met ons verzoekschrift dat debat naar boven brengen.”

Kunnen de gemeenten eigenlijk wel een rol in spelen?

“Men beloofde in Gent in het vorig bestuursakkoord 2.000 sociale woningen en er zijn er 200 gekomen zijn. Is dat hun schuld? De Gentse schepenen stellen dat het vooral door gebrek aan Vlaams beleid én middelen is dat hun mogelijkheden beperkt zijn. En dat klopt ook voor een groot stuk. Zo verhindert de Vlaamse regelgeving dat er een gemeente oplegt dat er in bouwkavels 20 procent van de huizen voorzien worden voor sociale woningen. Ook zit de regelgeving zo ingewikkeld in elkaar dat een project voor sociale woningbouw makkelijk zeven jaar aansleept terwijl dat voor een privé-bouwproject twee à drie jaar is. Het lokale beleid heeft zeker een rol te spelen, maar bijvoorbeeld het onteigenen van krotten is geen lokale materie. Drievierde van het budget dat aan huisvesting wordt uitgegeven gaat naar eigendomsverwerving.”

Vele politici in Gent tekenden, een aantal BV's ook. Wat verwacht je zelf van die politici?

"We hebben ons verzoekschrift gelanceerd tijdens de verkiezingen en hebben er zeer hard mee gewerkt. Vrij snel hadden we duizend handtekeningen en nu onderhouden we een boel gesprekken met mensen uit de sector. Een aantal organisaties ondersteunen ons. Mensen zien nu ook dat het geen verkiezingsstunt was en tekenen sneller. Op de eventuele hoorzitting is het ook niet de bedoeling dat ik spreek, maar net mensen van de woonsector. Er is zeer veel goede analyse in de sector, maar laten we nu al eens samen zitten rond één ding, namenlijk sociaal woonbeleid en druk zetten op de politieke partijen. De geschiedenis leert ons dat er weinig verandert in de samenleving als we wachten op de politici. Met het verzoekschrift willen we aanzetten om er echt werk van te maken. En zo kan het dan ook duidelijk worden voor wie het menens is en wie het tegenwerkt."

In het bestuursakkoord staat dat indien de privé-markt 50 woningen in één keer bouwt, dit 20 procent sociale woningen moeten zijn, maar zoveel projecten staan er toch niet op stapel?

"Dat zijn toch een tiental projecten in Gent. De vorige keer hebben ze hun doelstellingen niet gehaald. Niet omdat ze niet wilden, maar juist omdat het schoentje wringt op regionaal vlak. Gent heeft ingeschreven in haar plannen dat ze 20 procent van haar kavels voorbehoudt aan sociale woningen, maar nu protesteert minister Van Mechelen omdat je in je ruimtelijke ordening geen dingen kunt opschrijven die buiten het aspect van ruimtelijke ordening gaan. Tot voor kort had Van Mechelen daar geen problemen mee. Waarschijnlijk onder druk van de immobiliënsector begint hij nu moeilijk te doen terwijl in het Vlaams regeerakkoord staat dat dit wel zou kunnen. De vraag is waarom er door de andere partijen dan niet harder op tafel wordt geslagen."

Je hebt zelf een persbericht de wereld ingestuurd waarin je pleitte met Ludo De Brabander, onafhankelijk kandidaat op de Groen!-lijst, voor een samenwerking tussen beide lijsten. Hoe werd jullie persbericht dan onthaald?

"Ik denk dat ze daar niet mee gelachen hebben, het werd gezien als de vuile was buitenhangen. Maar ik vind dit een open politiek debat. In die periode heeft men toch nog gezegd dat Groen! voor de SP.A de voorkeur zou hebben als er in Gent drie partijen nodig waren geweest voor het bestuur. Ik vond het echt niet te doen dat de socialisten zich op voorhand zo hebben vastgeklonken aan de VLD en tevens nooit iets kritisch over de VLD hebben gecommuniceerd. Dat is jammer voor het debat.

Jij hebt op de SP.A-lijst gestaan. Er isook Groen!, de "vernieuwing" van de PvdA, er is het Comité voor een Andere Politiek, de 15 decemberbeweging, SP.a Rood, … Wat denk je over deze ontwikkelingen?

"Er is natuurlijk een groot politiek probleem. De eisen van een hele boel sociale bewegingen vinden vandaag geen politieke vertaling. Die bewegingen stellen dat wel allemaal apart vast, maar trekken niet de conclusie dat er een gezamenlijke vertaling nodig is. De mensen die stemmen op het Vlaams Blok vergissen zich, maar daar zitten ook proteststemmers tussen die zich in de huidige politiek niet kunnen herkennen. Dus er moet wel iets komen dat vertrekt vanuit de bekommernissen van de mensen. Ik zie die sociale bewegingen niet actief zijn of worden in de bestaande alternatieven ter linkerzijde. 650 mensen op een conferentie van Comité voor een Andere Politiek is goed, maar ik geloof niet dat dit genoeg zal zijn om in mei 2007 naar de verkiezingen te trekken. Ik steun wel het idee. De ‘15 december’-beweging wil het politiek debat aangaan binnen de syndicale beweging, Ik vind de syndicale bewe-ging zeer belangrijk in het werken aan een alternatief, maar ik denk dat je de sociale bewegingen nodig hebt. De syndicale en de sociale bewegingen vinden elkaar net niet om een politieke vertaling te construeren. Misschien kan het thema wonen wel die link leggen. De stijgende prijzen voor huisvesting moeten toch ook weerspiegeld worden in de loonstijgingen? Die prijzen worden ondergewaardeerd in de indexberekening.

Maar wat dan? Een verkiezing overslaan zou toch de dynamiek die vandaag ontstaan is afbreken?

"Dat is natuurlijk bij alle verkiezingen een probleem. Bij Regenboog jaren geleden was er ook een enorme dynamiek, maar we hebben het niet gehaald. Ik begrijp dus dat de '15 decemberbeweging' zegt dat we moeten oppassen voor een zoveelste kater. Misschien moeten we een stap achteruit zetten en eerst een gezamenlijke politieke activiteit hebben, zodat je elkaar leert kennen en voor bepaalde eisen druk zet. Een reële basis creëren is noodzakelijk en dat is men vergeten denk ik op 28 oktober. De verkiezingen van 2009 zouden een betere optie kunnen zijn. Je moet de mensen kunnen overtuigen dat je een verkozene kunt halen. Een half jaar of een jaar voor de verkiezingen is dus te kort. De '15 decemberbeweging' heeft daar een punt en werkt concreet met een petitie rond de index. De mensen die vandaag meegewerkt hebben aan mijn campagne die waren gemotiveerd om met mij mee te werken. Iets wat ik nooit heb gehad met andere politieke initiatieven. De mogelijkheid om te wegen op het debat is voor de mensen bijzonder belangrijk. Misschien zou het niet slecht zijn een akkoord sluiten met anderen rond een aantal punten om een geloofwaardig alternatief te bieden, maar dan moeten de kapelletjes een stuk opgegeven worden. Je moet bepaalde dingen dan kunnen loslaten, maar ik zie dat niet gebeuren."

Naar boven